Yaḥyā Ibn Muḥammad Ibn Hubayrah as Shaybānī al Wazīr al Ḥanbalī (560 H.) vermeldde onder hoofdstuk ‘het vrijdagritueel’:

“Wat ‘jumu°ah’ ( = het vrijdagritueel) betreft, hierover zei Ibn al Fāris: “De mensen (van expertise) verschillen onderling over de betekenis van (het woord) ‘jumu°ah’. Een groep is van de opinie dat ‘jumu°ah’ werd genoemd naar de bijeenkomst van mensen op vrijdag op een plaats die hen samenbrengt omwille van hun gebed. Andere zeggen: “Jumu°ah) werd slechts zo genoemd, omdat de schepping van Ādam op vrijdag werd samengebracht.”

[Ikhtilāf al A’immah al °Ulamā’, vol. 1, p. 151]

Gedachten

• Het feit dat we op vrijdag misschien niet fysiek kunnen samenkomen, mag geen reden zijn dat de harten onderling afstand nemen. We blijven één.
• Het bovenvermelde boek van Ibn Hubayrah was oorspronkelijk een deel van zijn uitleg die hij schreef van de Twee Authentieke Collecties (al Bukhārī & Muslim). Ibn Rajab zei: “Toen hij (verwijzend naar Ibn Hubayrah) arriveerde aan de overlevering: “Als Allāh ﷻ het goede met iemand voor heeft, schenkt Hij hem een nauwkeurig begrip van de religie.” zette hij deze uiteen en besprak hij de betekenis van ‘al fiqh’. Uiteindelijk mondde dit uit in het vermelden van jurisprudentiële kwesties waarin de vier bekende imams in overeenstemmen en over verschillen. Nadien selecteerden de mensen dit gedeelte en maakten ze hier een apart werkstuk van. En dat is wat we vandaag de dag terugvinden.”
• Ondanks dat Ibn Hubayrah uitblonk in Arabische taalkunde, ging hij voor een taalkundige begripsbepaling naar de voorgaande linguïsten zoals Ibn al Fāris.
• Het boek ‘Ikhtilāf al A’immah al °Ulamā’ (wat vertaald zou kunnen worden als: “Intellectuele diversiteit tussen de geleerde imams”) is alweer een bewijs dat verdraagzaamheid en hoffelijkheid heersten en nog steeds zouden moeten heersen.

Slot

Allāh – de Ene – vragen we om iedereen te voorzien van een gezegende vrijdag. O Allāh, verhoor onze smeekbede.

Artikel geschreven door Sonny Van Exaerde